حقوق بشر از نوع امریکایى
نوشته سید عبدالمجید زواری
منبع : روزنامه جوان 30/11/84
انتشار تصاویر شکنجه جوانان عراقى توسط سربازان انگلیسى، اعتراضات و تظاهرات گسترده مردم در شهرهاى مختلف عراق را به دنبال داشت. انتشار تصاویرى جدید از زندان ابوغریب و نشان دادن رفتارهاى امریکایى ها با عراقى هاى دربند دراین زندان، موج این اعتراضات را گسترده تر کرد و مقامات دولت عراق نیز با محکومیت اینگونه اقدامات، خواستار توضیح امریکایى ها در مورد رفتارهاى نیروهاى خود شدند.
سوالى که با دیدن این تصاویر به ذهن انسان خطور مى کند، این است که آیا نیروهاى اشغالگر این گونه مى خواهند دموکراسى را به دیگر ملت ها هدیه کنند؟ آیا این نمونه دموکراسى غربى است؟ آیا مدعیان دموکراسى اینگونه مى خواهند به حقوق بشر احترام بگذارند؟ و ...
سوال دیگرى که در مورد رفتار اشغالگران در عراق به ذهن مى رسد این است که دولت هاى غربى از نیروهاى خود شناخت دارند یا نه؟ آیا از عملکرد آنها در محل مأموریتشان آگاهى دارند یا نه؟
اگر پاسخ این دولت ها منفى باشد و دولت ها واقعاً از نیروهاى خود بى اطلاع باشند، این امر نشانه ضعف بزرگى براى این کشورها مى باشد. اگر پاسخ این دولت ها مثبت باشد و این دولت ها از رفتارهاى نیروهاى خود مطلع باشند که حتماً همینطور است، اینگونه جنایت ها با ادعاهاى آنها در مورد حقوق بشر کاملاً در تناقض مى باشد.
البته باید توجه داشت که تصاویر منتشر شده، گوشه کوچکى از جنایات نیروهاى امریکایى و انگلیسى در عراق مى باشد و ابعاد این جنایات بسیار گسترده تر از تصاویرى است که در رسانه ها منتشر مى شود.
بعد از انتشار اینگونه تصاویر و اسناد و کلاً رسوایى هایى از این دست، سعى مى شود با معرفى و قربانى کردن چند فرد عادى، ابعاد این جنایات محدود نشان داده شود در حالى که این جنایات به دستور مستقیم مقامات بالا صورت گرفته است.
تجربه تاریخى نشان مى دهد کشورهاى غربى با استفاده ابزارى از مفاهیمى مانند حقوق بشر، دموکراسى، آزادى، تروریسم، صلح و ...، از آنها در جهت اهداف استعمارى مورد نظر خود استفاده مى نمایند. عملکرد غرب در مورد پیروزى حماس، انتخابات مصر، حمایت از جنایت هاى رژیم صهیونیستى، ممنوعیت بحث در مورد هولوکاست، زندان هاى مخوف ابوغریب و گوانتانامو و زندان هاى مخفى سیا و موارد بى شمار دیگر گواهى بر دروغ بودن ادعاهاى غرب در مورد دموکراسى و آزادى بیان مى باشد.
اصولاً کشورهایى که حتى به حقوق مردم خود احترام نمى گذارند چگونه مى توانند براى ملت هاى دیگر دموکراسى را به ارمغان بیاورند.
آیا مى شود از کشورهایى که بدون مجوز قانونى، مکالمات تلفنى و اینترنتى شهروندان خود را شنود مى کنند و یا به خاطر نقض حقوق اقلیت ها و سیاه پوستان در کشورهاى خود با اعتراضات گسترده اى روبرو هستند، انتظار داشت که به حقوق ملت هاى دیگر احترام بگذارند؟
متأسفانه کشورهاى غربى با تبلیغات گسترده، خود را مدعى و پیشرو صلح و دموکراسى در جهان معرفى مى کنند ولى بروز حوادثى مانند آشوب هاى پاریس در ماه هاى گذشته که در اعتراض به تبعیض هاى موجود در جوامع غرب بود، همگان به بحران هاى هویتى و اجتماعى که درون این کشورها وجود دارد پى بردند.
آنچه مسلم است با افزایش آگاهى هاى مردم در مورد پوچ بودن ادعاهاى غرب در مورد آزادى و دموکراسى، به تدریج کشورهاى غربى، چه در داخل و چه در بیرون کشورهاى خود با چالش ها و بحران هاى بیشترى مواجه خواهند شد و روند تحولات چند ساله اخیر از حرکت جهان به این سمت خبر مى دهد.
در مورد عراق نیز اشغالگران به هیچ وجه نمى توانند حمله و حضور نامشروع خود را توجیه کنند و به خاطر بهانه هاى واهى، به حقوق مسلم یک ملت بزرگ تجاوز کنند. تنها راه برقرارى دموکراسى درعراق، خروج اشغالگران و واگذارى کلیه امور به مردم مى باشد، در غیر این صورت با افزایش نفرت مردم و رسوایى هایى مانند زندان ابوغریب، اشغالگران در آینده نزدیک با خسارات جبران ناپذیرى مواجه خواهند شد.
