منبع روزنامه شرق 23/1/85
جاى خالى
موسوى، هاشمى و خاتمى
سعید لیلاز
به مثابه محصول مستقیم انقلاب سترگ اسلامى ملت ایران، دستیابى به چرخه کامل تولید سوخت هسته اى، ولو آنکه به صورت آزمایشگاهى و در حد ۵/۳ درصد باشد، دستاوردى بس بزرگ است که حتماً بر قله دستاوردهاى این ملت دیرپا مى نشیند. به ویژه پس از مدت ها، ما، همه ما، به این دستاورد و آثار روانى و سیاسى مهم آن نیاز داشتیم.
این دستاورد، بر قله برخى پیشرفت هاى البته کم اهمیت تر مانند دستیابى به تکنولوژى تولید موشک هاى میان برد، مقدمه و دستمایه بسیار مناسبى براى گفت وگوهاى مستقیم تهران و واشینگتن و نیز مذاکرات هسته اى قریب الوقوع خواهد بود و احتمال مصالحه در پرونده هسته اى ایران و دستیابى به توافقى جامع، شرافتمندانه و پایدار براى طرف ایرانى را بس تقویت مى کند. حتى اگر فقط این امیدبخشى دوباره به ملت نگران ایران را در نظر بگیریم رویداد دستیابى به چرخه کامل تولید سوخت اتمى درخور ستایشى بى پایان است. اما حداقل انصاف براى برگزارکنندگان و سخنرانان برنامه دیشب آن بود که در کنار قدردانى از دانشجویان و دست اندرکاران این پروژه ملى از اصلى ترین «بانیان» این دستاورد بزرگ یعنى دولت هاى میرحسین موسوى، اکبر هاشمى رفسنجانى و سیدمحمد خاتمى ولو به تلویح یاد مى شد.
این دستاورد، بر قله برخى پیشرفت هاى البته کم اهمیت تر مانند دستیابى به تکنولوژى تولید موشک هاى میان برد، مقدمه و دستمایه بسیار مناسبى براى گفت وگوهاى مستقیم تهران و واشینگتن و نیز مذاکرات هسته اى قریب الوقوع خواهد بود و احتمال مصالحه در پرونده هسته اى ایران و دستیابى به توافقى جامع، شرافتمندانه و پایدار براى طرف ایرانى را بس تقویت مى کند. حتى اگر فقط این امیدبخشى دوباره به ملت نگران ایران را در نظر بگیریم رویداد دستیابى به چرخه کامل تولید سوخت اتمى درخور ستایشى بى پایان است. اما حداقل انصاف براى برگزارکنندگان و سخنرانان برنامه دیشب آن بود که در کنار قدردانى از دانشجویان و دست اندرکاران این پروژه ملى از اصلى ترین «بانیان» این دستاورد بزرگ یعنى دولت هاى میرحسین موسوى، اکبر هاشمى رفسنجانى و سیدمحمد خاتمى ولو به تلویح یاد مى شد.
آرشیو مقالات و تحقیقات مجید زواری در نظر سنجی این وبلاگ شرکت کنید
اگر این پروژه بزرگ ملى امروز به بهره بردارى مى رسد و توفیق درو کردن محصول سیاسى آن نصیب دولت جدید شده است، نقطه آغازین آن به ۱۸سال قبل و زمانى برمى گردد که دولت هاى این ۱۸سال بعضاً براى تامین نان مردم گرفتار مى شدند، اما اولویت ادامه این طرح در نهایت مظلومیت و سکون را لحظه اى کنار نگذاشتند. اگر سهم دولت کنونى بریدن روبان این طرح غرورآفرین است، این نخستین بار سیدمحمد خاتمى بود که در اسفند سال ۱۳۸۱ طرح غنى سازى سوخت هسته اى و دستاوردهاى آن را علنى کرد. به بار نشستن میوه هاى این درخت در دولت نهم، ریشه در اعماق خاکى دارد که در دولت میرحسین موسوى به ریاست جمهورى مقام معظم رهبرى کاشته شد و در بحرانى ترین روزهاى تاریخ انقلاب، دولت اکبر هاشمى رفسنجانى لحظه اى از توجه به آن غفلت نورزید.
این پیروزى، به گواه بدیهیات علمى و تاریخى، پیروزى سترگ اصلاح طلبان و سه دولت آنها در بعد از پیروزى انقلاب اسلامى است. اکنون که «میوه چینى» این رنج ها بر طالع دولت مخالف اصلاحات خود مى نماید، اصلاح طلبان را _ همچون مادر دلسوزى _ دغدغه اى نیست جز آنکه از رنج هزاران دانشمند و منابع مالى میلیون ها ایرانى، به درستى در حفظ منافع ملى و مصالح کشور استفاده شود و دانش در کنار سیاست به صلحى پایدار و اقتدارى سازنده براى جمهورى اسلامى ایران منتهى شود.
اگر این پروژه بزرگ ملى امروز به بهره بردارى مى رسد و توفیق درو کردن محصول سیاسى آن نصیب دولت جدید شده است، نقطه آغازین آن به ۱۸سال قبل و زمانى برمى گردد که دولت هاى این ۱۸سال بعضاً براى تامین نان مردم گرفتار مى شدند، اما اولویت ادامه این طرح در نهایت مظلومیت و سکون را لحظه اى کنار نگذاشتند. اگر سهم دولت کنونى بریدن روبان این طرح غرورآفرین است، این نخستین بار سیدمحمد خاتمى بود که در اسفند سال ۱۳۸۱ طرح غنى سازى سوخت هسته اى و دستاوردهاى آن را علنى کرد. به بار نشستن میوه هاى این درخت در دولت نهم، ریشه در اعماق خاکى دارد که در دولت میرحسین موسوى به ریاست جمهورى مقام معظم رهبرى کاشته شد و در بحرانى ترین روزهاى تاریخ انقلاب، دولت اکبر هاشمى رفسنجانى لحظه اى از توجه به آن غفلت نورزید.
این پیروزى، به گواه بدیهیات علمى و تاریخى، پیروزى سترگ اصلاح طلبان و سه دولت آنها در بعد از پیروزى انقلاب اسلامى است. اکنون که «میوه چینى» این رنج ها بر طالع دولت مخالف اصلاحات خود مى نماید، اصلاح طلبان را _ همچون مادر دلسوزى _ دغدغه اى نیست جز آنکه از رنج هزاران دانشمند و منابع مالى میلیون ها ایرانى، به درستى در حفظ منافع ملى و مصالح کشور استفاده شود و دانش در کنار سیاست به صلحى پایدار و اقتدارى سازنده براى جمهورى اسلامى ایران منتهى شود.
